Nehirurška estetska medicina je relativno mlada grana medicine koja se intenzivno razvija. Mogućnost sanacije znakova starenja bez posežanja za hirurškim intervencijama i bez perioda oporavka rodilo je motiv kod velikog broja pacijenata da se podvrgnu intervencijama. Sa rastom potrebe za intervencijama nehirurške estetske medicine, a kod neprecizne zakonske uređenosti u deceniji iza nas raste i broj lica koji obavljaju ove intervencije bez neophodnog medicinskog obrazovanja.
Dr Tamara Mitranić, doktor medicine, osnivač i predsjednik Crnogorskog udruženja doktora za estetiku lica (CUDEL) prva je pokrenula inicijativu u borbi protiv nadriljekara i bezbjednosti pacijenata.
Da li je došlo do izmjene zakona i ko su doktori koji mogu da se bave estetskom medicinom?
Od jula 2020. godine objavom u Službenom listu Crne Gore na snazi je zakon koji definiše da estetske minimalno invazivne metode “antiage” medicine mogu obavljati doktori medicine i doktori stomatologije koji posjeduju sertifikat o završenoj edukaciji, u registrovanoj zdravstvenoj ustanovi sa registrovanim medicinskim sredstvima.
Bliže uslovi za sporovođenje ovog zakona su u obavezi definisanja od strane Ministarstva zdravlja Crne Gore.
Pružanje medicinskih usluga od strane lica koja nemaju medicinsko obrazovanje u nemedicinskim uslovima se kategoriše kao NADRILJEKARSTVO i krivično se kažnjiva kaznom zatvora.
Sva priča o instant ljepoti koja se nudi u stanovima i salonima od strane sumnjivih lica po povoljnim cijenama nestaje onog momenta kada se dese komplikacije koje nije imao ko da prepozna i riješi.
Svi imamo pravo na mišljenje o ljepoti, ali nemamo zakonsko pravo da se medicinom bavimo ukoliko nismo doktori.
Pri sumnji na nadriljekarstvo nadležna je uprava za inspekcijske poslove - zdravstvena inspekcija.
Većina ljekara su se sigurno u svojoj karijeri sreli sa ovom pojavom. Iako se više puta apelovalo mi i dalje imamo prilike vidjeti pacijente sa različitim ranim i kasnim komplikacijama nakon estetskih tremana pruženih od strane nekvalifikovanih lica i često s materijalima koji su zabranjeni i nepoznati.
U tim situacijama pacijenti ne znaju ime lica koje im je pružilo uslugu, ustanova ne postoji jer se radi o privatnom ili iznajmljenom stanu, nepoznanica je i vrsta materijala koja im je aplikovana što otežava dalje liječenje kao i sankcionisanje osoba koje se upuštaju u nadriljekarstvo. Pacijenti su najčešće uvjeravani da su posledice koje trpe “normalne ” i da će proći, ukoliko uopšte ostvare kontakt sa pružaocem usluge.
Posezanjem za “brzom” i pristupačnom ljepotom kod lica koja nisu doktori može lako da se završi komplikacijama sa trajnim posljedicama.
Ljekari koji se bave estetskom medicinom nakon osnovnih studija medicine ili stomatologije prolaze posebne vrste obuka za ovu oblast medicine koje pored tehnika injektovanja podrazumjevaju i poznavanje protokola komplikacija.
Podizanje svijesti kao ključni faktor za bezbjednost zdravlja
''Podizanje svijesti stanovnišva je važno, da se ne radi o pukom “bockanju” već o medicinskoj intervenciji koja može narušiti zdravlje. Postavlja se pitanje kako nam je za injekciju u rame ili debelo mjesto sasvim normalno otići u zdravstvenu ustanovu dok injekciju u lice tražimo po salonima i stanovima.
Još važnije i kao riješenje vidim sprovođenje zakona o zdravstnoj zaštiti do kraja od strane Ministarstva zdravlja, izdavanjem neophodnih dozvola ljekarima i mapiranjem zdravstvenih ustanova u kojima pacijenti mogu dobiti sigurnu medicinsku uslugu.
Takođe davanjem većih ingerencija zdravstvenoj inspekciji za pronalaženje i sankcionisanje nadriljekarstva.
Preduslov za ljepotu je uvijek zdravlje.''
dr Tamara Mitranić